Deszcz nas i wicher nie żałuje
I upał nam dokucza też
Lecz zaraz lżej się maszeruje
Gdy idziesz wśród zielonych wierzb

Niech się grzeją w wiejskim słońcu
I na skraju polnych dróg
Zawsze wiatrem szeleszczące
Zawsze pełne ptasich nut
Niech nam nie szumią o rozłące
W bukietach wiosny kwitną znów
Wierzby nasze niepłaczące
Polskie wierzby z wiejskich dróg

Był czas, gdy drzewa w ogniu stały
A trawy ciął stalowy deszcz
Lecz wierzby smutno nam szumiały
Nie zapomnimy tamtych wierzb

Niech się grzeją w wiejskim słońcu
I na skraju polnych dróg
Zawsze wiatrem szeleszczące
Zawsze pełne ptasich nut
Niech nam nie szumią o rozłące
W bukietach wiosny kwitną znów
Wierzby nasze niepłaczące
Polskie wierzby z wiejskich dróg

Niech nam nie szumią o rozłące
W bukietach wiosny kwitną znów
Wierzby nasze niepłaczące
Polskie wierzby z wiejskich dróg