Jaki cudny czas by zaczynać niebo aż pęka

z nadmiaru piękna nic nas nie może powstrzymać

moi on i po chwili już ją rozbiera z letniej sukienki

i z wszystkich tajemnic w słodkim zbożu toną w objęciach

w tę noc

I jak to być mogło, że ona i on osobno przez tyle lat

żyli nie wiedząc o swoim istnieniu

no jak jak to się mogło stać

I tak nagle przyszło im kończyć pod zimnym niebem zasłanym śniegiem

nic nas już chyba nie łączy mówi on

i po chwili płaczą oboje lecz w głębi serca płaczą ze szczęścia

to co wspólne dzielą na dwoje w tę noc

I jak to być mogło ,że ona i on razem przez tyle lat

żyli nie z sobą lecz całkiem obok

no jak jak to się mogło stać

Jaki cudny czas by zaczynać

niebo aż pęka z nadmiaru piękna

nic nas nie może powstrzymać mówi on

I jak to być mogło, że ona i on razem przez tyle lat

żyli nie z sobą lecz całkiem obok no jak

jak to się mogło stać

... Powiedz mi jak powiedz mi jak to się mogło stać ...