Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat
Ja wysiadam
Na pierwszej stacji, teraz, tu
Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat
Bo wysiadam
Przez zycie nie chcę gnać bez tchu

Jak w kołowrotku bezwolnie się kręcę
Gubiąc wątek i dni
A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej

A życie przecież po to jest, żeby pożyć
By spytać siebie: mieć czy być?
Bo życie przecież po to jest, by pożyć
Nim w kołowrotku pęknie nić

Jak w kołowotku bezwolnie się kręcę
Gubiąc wątek i dni
A jakiś bies wciąż powtarza mi: prędzej

Niech ktoś zatrzyma wreszcie świat
Ja wysiadam
Na pierwszej stacji, teraz, tu
Juz nie chcę z nikim ścigac się
Z sił opadam
Przez zycie nie chcę gnac bez tchu

Będę tracić czas
Szukać dobrych gwiazd
Gapić sie na dziury w niebie
Jak najdłużej kochać Ciebie
Na to nie szkoda mi
Zmierzchów, poranków i nocy

Jak w kołowrotku...