Ostatni oddech słońca przynosi wiatr
Pod złotą łunę, pod świata płonšcy dach
Znad Rzeki Wspomnień obraz unosi się
Dom twój daleki zgubiony dawno gdzieś

Z dala od bliskich, w nieznane rzucił los
W gwarze tajemnic brzmi nowy, nieznany głos
Znad Rzeki Wspomnień obłok unosi się
Dom twój daleki zgubiony dawno gdzieś

REFREN: (2x)
Wyciągnij dłonie i chwyć marzenie
Ono rozproszy złe losów cienie
Niechaj nadziei skrzydła białe
z powrotem niosą cię, jak wiatr

I wtedy czujesz, jak dobrze może być
Kiedy bezpiecznym snom już nie zagraża nic
Znad Rzeki Wspomnień księżyc odsuwa mgłę
Dom twój daleki znowu odpływa gdzieś...

REFREN (2x)

Ostatni oddech słońca przynosi wiatr
Tak, wycišgnij dłonie i chwyć marzenie...