U prząśniczki siedzą jak anioł dzieweczki,
Przędą sobie, przędą jedwabne niteczki.

Kręć się, kręć wrzeciono,
Wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
Czyja dłużdza nić!

Kręć się, kręć wrzeciono,
Wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
Czyja dłużdza nić!

Poszedł do Królewca młodzeniec z wiciną,
Łzami się zalewał, żegnając z dziewczyną.

Kręć się, kręć wrzeciono,
Wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
Czyja dłużdza nić!

Kręć się, kręć wrzeciono,
Wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
Czyja dłużdza nić!

Gładko idzie przędza wesołej dziewczynie,
Pamiętała trzy dni o wiernym chłopczynie.

Kręć się, kręć wrzeciono,
Wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
Czyja dłużdza nić!

Kręć się, kręć wrzeciono,
Wić się tobie wić!
Ta pamięta lepiej,
Czyja dłużdza nić!

Inny się młodzieniec podsuwa z ubocza
I innemu rada dziewczyna ochocza.

Kręć się, kręć wrzeciono,
Prysła wątła nić,
Wstydem dziewczę płonie,
Wstydź się, dziewczę, wstydź!

Kręć się, kręć wrzeciono,
Prysła wątła nić,
Wstydem dziewczę płonie,
Wstydź się, dziewczę, wstydź!