Bystry potok wody toczy, a
potok wody toczy. d G a
Nad potokiem Hanka wypłakuje oczy. a d G C
Nie płacz, Hanuś, nie płacz, a
nawet w samym niebie d G C
ten twój Heniek ukochany a
nie zapomni ciebie. d G a
Nie płacz, Hanuś, nie płacz, a
nawet w samym niebie d G C
ten twój Heniek ukochany a
nie zapomni ciebie. d G a

Bystry potok wody toczy,
potok wody toczy.
Nad potokiem serce Hanusine broczy.
Nie brocz, serce, nie brocz,
bo nad życia cienie
są marzenia, są wspomnienia,
w których wraca Heniek.
Oj... Nie brocz, serce, nie brocz,
bo nad życia cienie
są marzenia, są wspomnienia,
w których wraca Heniek.

Stała Hanka nad potokiem, a E7
potok wodę toczył. G C
Napatoczył się skądś Heniek a E7
i potok przeskoczył. G C
Hej, ty wodo! Hej, potoku! G C
Hanka samiuteńka. G C
Nawet psy się w budach kryją, G C
kiedy widzą Heńka. E7 a
O... Hej, ty wodo! Hej, potoku! G C
Hanka samiuteńka. G C
Nawet psy się w budach kryją, G C
kiedy widza Heńka. E7 a

Potok wściekle toczył wody,
słysząc chichot Hanki,
kiedy Heniek poraz trzeci
ciskał w wodę wiankiem.
Hej, ty wodo! Hej, potoku!
Hanka golusieńka.
Miała rację mamuś Hanki
w kwestii tego Heńka.
O... Hej, ty wodo! Hej, potoku!
Hanka golusieńka.
Miała rację mamuś Hanki
w kwestii tego Heńka.

Nad ta woda, nad potokiem
łkało dziewcze młode,
gdy kawaler niespodzianie
bez tchu runął w wodę.
Hej, ty wodo! Hej, potoku!
Hanka samiuteńka,
bo po czwartym wianku z rzędu
diabli wzięli Heńka.
Hej, ty wodo! Hej, potoku!
Hanka samiuteńka,
bo po czwartym wianku z rzędu
diabli wzięli Heńka.

Naj na na...