1. Siedzisz na swym pniaczku jak bieszczadzki gazda h A
błogosławisz ptakom wracającym do gniazda G D A
tym co przyszli tutaj bo z serca chcieli h A
i tym co wśród pożogi odejść stąd musieli G A

ref: Wskaż nam Panie drogę po Bieszczadzkich szlakach D A
zagubionym- bądz echem w strumieniach i ptakach G D
i światłem w ciemności jak twój księżyc blady
gdzie unikły cerkwie i zdziczały sady

2. Tym co zeszli ze szlaku bo prawem zwyczaju
podziękować tobie za przedsionek raju
za ptasie koncerty o porannym brzasku
za lipcowe noce przy księżyca blasku

3. Zieleń skryła blizny zostały wspomnienia
w sercach został smak twojego cierpienia
znad tych samych ognisk inne pieśni płyną
granye ciepłym wiatrem do wzgórz nad Soliną.