By? pi??dziesi?ty dziewi?ty rok, a G a
Pami?tam ten grudniowy dzie?, a e
Gdy o?miu m??czyzn zabra? sztorm a e a
Gdzie? w oceanu wieczny cie?. d e a

W grudniowy p?aszcz okryta ?mier? a G a
Spod czarnych nieba zesz?a chmur, a e
Przy brzegu kona? smuk?y bryg, a G a
Na pomoc "Mona" posz?a mu. d e a

Gdy nadszed? sygna?, ka?dy z nich, wpó? dojedzonej strawy dzban
Porzuci?, by na przysta? biec, by ruszy? w ten dziki z morzem tan.

A fale w?ciekle bi?y w brzeg, ryk morza t?umi? ch?opców krzyk,
"Mona" do brygu dzielnie sz?a, lecz brygu ju? nie widzia? nikt.

Na brzegu kobiet niemy szloch, w ramiona ich nie wróc? ju?,
Gdy oceanu twarda pi??? uderzy w ratownicz? ?ód?.

I tylko krwawy s?o?ca dysk, schyli?o ju? po ci??kim dniu,
Mrok okry? morze, niebo, brzeg, wiecznego ca?un ?ciel?c snu.

Wiem dobrze, ?e synowie ich, te? w morze pójd?, kiedy znów
Do oczu komu? zajrzy ?mier?, i wezwie ratownicz? ?ód?