Jeślibyś nie istniał ty,
to po co ja istniałabym,
patrząc, jak co dzień żal, szary żal
do mych myśli składa rym?
Jeślibyś nie istniał ty,
czy myśli me rzeźbiłyby
miłość z wiatru i mgły,
a ma dłoń - dotyk tych cudownych dni?
Czy pamiętałabym?

Jeślibyś nie istniał ty,
dla kogo smutki szłyby w cień?
Czy dla tych, których twarz, uśmiech, szept
zapomniałam z dnia na dzień?
Jeślibyś nie istniał ty
lub gdybyś błądził Bóg wie gdzie,
gnałabym śladem twym niby liść,
by wytańczyć słowa te:
"Ach, dojrzyj, ogrzej mnie..."

Jeślibyś nie istniał ty,
to po co ja istniałabym?
Przy kim mogłabym śmiać się do łez
i zapłakać zmierzchem złym?
Jeślibyś nie istniał ty,
czy mogłyby pytania te:
"Po co żyć? Po co żyć?"
zmienić się w proste słowa:
"Kocham Cię na dobre i na złe!"

Jeślibyś nie istniał ty,
to po co ja istniałabym,
patrząc, jak co dzień żal, szary żal
do mych myśli składa rym?
Jeślibyś nie istniał ty,
czy myśli me rzeźbiłyby
miłość z wiatru i mgły,
a ma dłoń - dotyk tych cudownych dni?
Czy pamiętałabym?