Siedzisz na swym pniaczku jak bieszczadzki gazda

Błogosławisz ptakom wracającym do gniazda

Tym co przyszli do ciebie bo z serca chcieli

I tym co wśród pożogi odejść z tąd museli



Wskaż nam panie drogę po bieszczadzkich szlakach

Zgubionym bądź echem w strumieniach i ptakach

I światłem w ciemności jak twój księżyc blady

Gdzie umilkły cerkwie i zdziczały sady



Tym co zeszli ze szlaku by prawym zwyczaju

Podziękować Tobie za przedsionek raju

Za ptasie koncerty o porannym brzasku

I za lipcowe noce przy księżyca blasku



Wskaż nam panie drogę po bieszczadzkich szlakach

Zgubionym bądź echem w strumieniach i ptakach

I światłem w ciemności jak twój księżyc blady

Gdzie umilkły cerkwie i zdziczały sady



Zieleń skryła blizny, zostały wspomnienia

W sercach został smak tamtego cierpienia

Z nad tych samych ognisk inne pieśni płyną

Gnane ciepłym wiatrem do wgórz nad Soliną



Wskaż nam panie drogę po bieszczadzkich szlakach

Zgubionym bądź echem w strumieniach i ptakach

I światłem w ciemności jak twój księżyc blady

Gdzie umilkły cerkwie i zdziczały sady