Wybiegani, wysłuchani, wybawieni A E fis
Siądźcie w koło do ogniska mego stóp D E A
Chcę powiedzieć wam o tamtej złej jesieni D E fis D
Z której przyszedł ten harcerski leśny grób h E

Myśli mieli rozczochrane tak jak dzisiaj
I mundury te dzisiejsze mieli też
Lecz stanęli w pogotowiu, gdy padł wystrzał
I bronili tej najwyższej z wszystkich wież

Harcerze, którym słowa na ustach zamierały A D E
Harcerki, którym uśmiech zabrał wojny czas A D E
Jak ptaki po przestworzach lasu szybowały A E fis D
By upaść jak puszczony bez pamięci głaz h E

Mogli odejść, mogli uciec w swoje jutro
Nikt by słowa wypowiedzieć nie był śmiał
Lecz zostali, chociaż było im tak trudno
Gdy za strzałem padał ciągle drugi strzał

To dla Polski tak czuwali dniem i nocą
Polski sztandar osłaniali piersią swą
I odeszli, kiedy wzięto ich przemocą
Aby w ziemię wtopić całą duszę swą

Niech im pokłon odda nasze pokolenie
Tym, co umrzeć tam musieli mimo snów
I gdy przyjdą, by podeptać wam marzenia
Polski sztandar osłonimy piersią swą