Na smyczy trzymam filozofów Europy G D G
Podparłam armią marmurowe Piotra stopy D e
Mam psy, sokoły, konie- kocham łów szalenie C D e
A wokół same zające i jelenie C D G

Pałace stawiam, głowy ścinam Fis h
Kiedy mi przyjdzie na to chęć Fis G D
Mam biografów, portrecistów C D e
I jeszcze jedno pragnę mieć C D G

-Stój Katarzyno! Koronę Carów e a e a
Sen taki jak ten może ci z głowy zdjąć e a C D G

Kobietą jestem ponad miarę swoich czasów
Nie bawią mnie umizgi bladych lowelasów
Ich miękkich palców dotyk budzi obrzydzenie
Już wolę łowić zające i jelenie

Za wstydu potem ten ów
Rzekł o mnie- niewyżyta Niemra!
I pod batogiem nago biegł
Po śniegu dookoła Kremla!

-Stój Katarzyno! Koronę Carów...

Kochanka trzeba mi takiego jak imperium
Co by mnie brał tak jak ja daję- całą pełnią
Co by i władcy i poddańcza był wcieleniem
I mi zastąpił zające i jelenie

Co by rozumiał tak jak ja
Ten głupi dwór rozdanych ról
I pośród pochylonych głów
Dawał mi rozkosz albo ból