moje słońce
pali wszelką materię
jego słońce
leniwie ślizga się po skórze
moje deszcze
jak topór kata tną na oślep
jego deszcze
są symfonią kropel
i wiem teraz że my
mieszkamy pod tym samym niebem
moje niebo jest nim
a jego niebo moim nie jest
a mój wiatr
walczy ze mną gdy stawiam mu opór
jego wiatr
walczy z żaglem jachtu
moje noce
są przystankiem między dniem a dniem
jego noce
są słodkim zapomnieniem
i wiem teraz że my
mieszkamy pod tym samym niebem
moje niebo jest nim
a jego niebo moim nie jest