śmiali się z niego bo myślał inaczej
bo wierzył w to co dawno olali
śmiał marzyć choć nikt już dawno nie marzył
chciał uciec wbrew całemu światu
pociągiem do Hollywood
nie wierzył w to w co inni wierzyli
nie bał się tego co niosło im strach
nie walczył o to o co oni walczyli
chciał uciec wbrew całemu światu
pociągiem do Hollywood
wszyscy do niego dupą odwróceni
myślą o czynach realnych i wielkich
ufają sobie bo im ufać kazano
wdeptali w ziemię jego myśli
i pociąg do Hollywood
zwątpili w siebie w końcu w końcu zmęczeni
ich ideały okazały się niczym
rozwali szeroko gęby zdziwieni
wszyscy zostali gdzieś w tyle
on im machał z okien
pociągu do Hollywod