dzwonili od rana, że w nocy mam lot, e/G
że to bardzo pilne i właśnie mnie chcą D/a
rakieta już czeka, człowieka im brak
człowieka z gitarą, to wszystko co mam

i dali skafander - perłowa biel
z pojemną butlą z napisem tlen
wsadzili w kabinę, odliczyli „trzy!”
i już lecę w kosmos, a na dole ty

czekasz ty, czekasz ty e/G/D/a
czekasz ty, czekasz ty... e/G/D/a


sikałem w torebki, jadłem jak pies,
a eksperyment przeciągał się
jedyną radością był kosmiczny gig
tak na to wołałem otwierając drzwi

na orbicie dźwięk przeszywał nicość,
a gitary gryf był mi kotwicą, na dnie
i choć na dole świat to był żart
to w tym mrowisku daleko tam

czekasz ty, czekasz ty
czekasz ty, czekasz ty...


już nie mam jak C/a/D/e
wylądować, poczuć grunt C/a/D/e
zapomnieli o mnie ci C/a/D/e
co dali tlen, wysłali hen C/a/D/e

e/G/D/a
e/G/D/a