Małe tęsknoty KRYSTYNA PROŃKO

Jak dzwon który zaledwie tylko tknąć a już śpiewa
Jak zabłąkanych ptaków głos
Jak liść przez chwilę piękny nim go wiatr strąci z drzewa
tak w nas głęboko skryte śpią

Małe tęsknoty krótkie tęsknoty
znaczące prawie tyle co nic
nagłe i szybkie serca łopoty
kto by nie znał ich

nie wiadomo skad zjawiaja się zakatarzone
wyproszą łzę i żalu łut
posiedzą podumają i jak gość nieproszony
nim się rozwidni znikną już

Małe tęsknoty krótkie tęsknoty
znaczące prawie tyle co nic
nagłe i szybkie serca łopoty
kto by nie znał ich


Nagłe i szybkie serca łopoty
kto by nie znał ich

Małe tęsknoty ciche marzenia
zwiewne jak obłok kruche jak dym
nieodgadnione w nas duszy westchnienia
kto by tam nie znał ich ...


Oceń to opracowanie
Ocena czytelników: Doskonały 3 głosy
Historia
Kontrybucje:
pola
pola
anonim
  • pola
    1 Zwrotka

    d A d D7
    g d A
    d A d D7
    g d A

    1 Ref

    A#(H) F A d
    A#(H) F A
    A#(H) F A d
    g A7 d

    2 Zwrotka

    C#m G#7 C#m C#7
    F#m C#m G#7
    C#m G#7 C#m C#7
    F#m C#m G#7

    2 Ref:

    A E G#7 C#m
    A E G#7
    A E G#7 C#m
    F#m G#7 C#m

    · Zgłoś · 17 lat temu