0
0

Polesia czar KRZYSZTOF KLENCZON

Pośród łąk lasów i wód toni a d
W ciągłej pustej życia pogoni E
Żyje posępny lud E a
Brzeczą much roje nad bagnami
Skrzypi jadący wóz czasami
Poprzez grząską rzekę wbród

Czasem ozwie się gdzieś łosia ryk d7 G7
Albo gdzieś w głębi dziki głuszca krzyk a E a

Potem znów cisza niczym niezmącona
Dusza lśni pustką rozmarzona
Piękny o Polesiu sen

Polesia czar, to dzikie knieje, moczary a E
Polesia czar, to dziwny wichru jęk E a
Gdy w mroczną noc z bagien wstają opary A7 d G7
Serce me drży, dziwny ogarnia lęk a E a
Słyszę jak w głębi wód jakaś skarga się miota A7 d G7
Serca prostota wierzy w Polesia czar a E a

Polesia czar...


Oceń to opracowanie
Ocena czytelników: Niczego sobie 6 głosów
Historia
Kontrybucje:
zyraffka
zyraffka
anonim