Ten szum, to wiatr co górą gna
Ten wiatr, ten głos me imię zna
Jest dziki jak rzeka co pędzi bez tchu
Teraz wiem że swe miejsce mam tu...

Gdzie orzeł gniazdo ma, gdzie błękit po kres
Leży prawdziwy raj, który mym domem jest
To światło księżyca, ten wiatr co trawy gnie
Te wody wzburzone, to właśnie cały świat wokół mnie

Bo wszystko czego chcę, co pragnę mieć mam tu
Przy bliskich nie znam lęku, nie poddam się mu
I to jedno jest pewne, gdziekolwiek bym był
zawsze tu będę wracał, wracał co sił


Ten wiatr, on zna imię me
Ten głos, ten wiatr on woła mnie
Ten żar we mnie sprawia, że nocą i dniem
Znów gnam, bo zobaczyć Cię chcę

Daleka droga to, na końcu Ty i dom
Gdziekolwiek to jest, odnajdę Cię
Jak rzeka się rzucę, za słońcem co lśni
Jak orzeł powrócę przy Tobie chce żyć

Dosyć rozłąki!, samotność ma kres
Zobaczyć chce Ciebie!, tam gdzie Ty mój dom jest
Dziś wiem że każdą z dróg, do Ciebie dotrzeć bym mógł
A gdy mnie mrok uwięzi, Twój blask dotrze tu

Ty jesteś jak rzeka, jak słońce co lśni
Tak!, to Ciebie widziałem, tak to właśnie Ty
O słońca zachodzie, nocą i w biały dzień
Tak to Ty, to do Ciebie wracać znów chcę