Majowe wota dziękczynnie złożone,
niczym jak zboże jak zajęte pierwsze miejsca.
Czas z Bogiem się rozliczyć,
kiedy przyjdzie pora.
Zapisane w zeszytach ukryte wiersze
przeczytaj,
niech światu będzie lepiej.

Tak zupełnie inny od wyrzeźbionych słów,
przyszedłeś aby otworzyć zamknięte szczelnie
niczym wakacje albo wspólny spacer,
mapę z moich wspomnień.
Namalowane ukryte obrazy,
rozwieś tam gdzie są puste ściany,
niech w domu będzie weselej.

A wiatr cicho szukał dni – tych zagubionych,
nikt nie mógł tego zrozumieć.
Słońce pierwszy raz nie wstało,
kawą dnia nie przywitał nikt.
Poczekaj i pisz...
zatrzymaj się i maluj...

Majowe wota dziękczynnie złożone,
w wianku na szczęście pójdziesz inną drogą.
Zostań i przeczekaj deszczu ulewę,
opowiesz mi o podróżach, i o życiu,
przy naszym starym stole,
o ludziach dobrych i złych
zamknij za mną drzwi...

A wiatr cicho szukał dni – tych zagubionych,
nikt nie mógł tego zrozumieć.
Słońce pierwszy raz nie wstało,
kawą dnia nie przywitał nikt.
Poczekaj i pisz...
zatrzymaj się i maluj...