Pie?? kronika - Marek Grechuta

ca?a piosenka: e D a e
C G H7 e


Ta ziemia taka czysta, jakby umieciona skrzyd?em anio?a.
Cicha i równinna, tyle ju? wycierpia?a, a zawsze dziecinna.
Ufa, ?e dobro? jest tylko dobroci?,
a prawo tak jest prawem, jak pola si? z?oc?,
kiedy ?yto dojrzewa, jak zim? ?nieg pada.

Tu wierz? wci??, ?e s?siad szanuje s?siada,
?e chleb jest ?wi?ty, jeszcze ?wi?tsza praca.
Ta ziemia wielkiej my?li, kiedy j? zdeptano
jak ogie? tysi?c iskier - tysi?c wielkich ludzi rozrzuci?a po ?wiecie.

Kto pustyni? budzi?, kto gasi? ?ar równika
kto topi? lodowiec, je?li nie iskry jej - wielcy synowie wspó?umarli z t?sknoty.
Teraz powróceni w jedno wspólne ognisko
zbuduj? na ziemi wi?cej, ni?li ktokolwiek - widz? to ja ?lepy.

Ta ziemia taka czysta, jakby umieciona skrzyd?em anio?a.
Cicha i równinna, tyle ju? wycierpia?a, a zawsze dziecinna.
Ufa, ?e dobro? jest tylko dobroci?,
a prawo tak jest prawem, jak pola si? z?oc?,
kiedy ?yto dojrzewa, jak zim? ?nieg pada.

W dalekich ziemiach za to umierali moi ojcowie.
Za gniazdo bociana, za chleb, za t? równin?, co niepokalana.
Za to powietrze ze wszystkich m?dro?ci najzdrowsze,
za ludzi m?drych, zgodnych i cierpliwych,
za najwierniejszych z wiernych, uczciwych z uczciwych.
Za m? Ojczyzn? - Polszczyzn?, Mazowsze.
W dalekich ziemiach za to umierali.

Tu wierz? wci??, ?e s?siad szanuje s?siada,
?e chleb jest ?wi?ty, jeszcze ?wi?tsza praca.

W dalekich ziemiach za to umierali moi ojcowie.
Za gniazdo bociana, za chleb, za t? równin?, co niepokalana.
Za to powietrze ze wszystkich m?dro?ci najzdrowsze,
za ludzi m?drych, zgodnych i cierpliwych,
za najwierniejszych z wiernych, uczciwych z uczciwych.
Za m? Ojczyzn? - Polszczyzn?, Mazowsze.
W dalekich ziemiach za to umierali.

Powodzenia.!