0
0

Świat w obłokach Marek Grechuta

AŚwiat wokół ciebie się zmienia, zmieEniają się    D 
pory rokuA.
AStopy twe więzi ziemia, aE oczy magiaD obłoków.            A 
AObłoków wiedza tajemna, obEłoków fantasmDagoria,               A 
Aobłoków cudze spojrzenia,E obłoków pewność Dulotna.                   A 

AJak obłok wiedza tajemna, jEak obłok            D 
fantasmagAoria,
Ajak obłok cudze spojrzeniaE, jak obłok pewnoDść
Aulotna.

A E DA
Jak obłok, jak obłok
jak obłok, jak obłok

Jak obłok, jak obłok
jak obłok, jak obłok

Jesteś mieszkańcem ziemi, a uczysz się od obłoków.
Swojej niepewnej nadziei, ulotnej jak pory roku.

Obłoków wiedza tajemna, obłoków fantasmagoria,
obłoków cudze spojrzenia, obłoków pewność ulotna.

Jak obłok wiedza tajemna, jak obłok
fantasmagoria,
jak obłok cudze spojrzenia, jak obłok pewność
ulotna.

Jak obłok, jak obłok
jak obłok, jak obłok

Jak obłok, jak obłok
jak obłok, jak obłok

Świat wokół ciebie się zmienia, przez ciebie
płynie niepokój.
Płyną chmury po niebie, pod białą flagą obłoków.

Obłoków wiedza tajemna, obłoków fantasmagoria,
obłoków cudze spojrzenia, obłoków pewność ulotna.

Jak obłok wiedza tajemna, jak obłok
fantasmagoria,
jak obłok cudze spojrzenia, jak obłok pewność
ulotna.

Jak obłok, jak obłok
jak obłok, jak obłok

Jak obłok, jak obłok
jak obłok, jak obłok


Oceń to opracowanie
Ocena czytelników: Niczego sobie 9 głosów
anonim
  • Anonimowy użytkownik
    Bodo
    Jasno, prosto, czytelnie. Brawo!

    · Zgłoś · 6 lat temu
  • Anonimowy użytkownik
    hellix
    Wiem, że jestem bezczelna i w ogóle, ale "nadziei", nie "nadzieji".

    · Zgłoś · 17 lat temu