Jak dwie świece co równo w lichtarzu palą się, wśród nocy...
I jak światła co drogę wskazują zgubionym i koją ich strach...
Tak Twój wzrok - co jaśniejszy od lamp przemienił cały świat i jest przemieniony...
Na zawsze już - nawet w nocy we śnie, nie trać z oczu Romea...
I na mnie patrz by źrenic Twych prawdziwy blask otulał mnie...
i tym mnie chronił!
Niech światła krąg...
wyznacza drogę, którą będe szedł...
aż tak bezbronny!
W te ciemną noc...
już księżyc zgasł, a Twoja twarz jest taka jasna...
Gdy oczy swe odwrócisz gwiazdy zgasną...
Bo Ty i ja!
Choć tyle wyznać chce to brak mi słów - są nic nie warte!
Bo kocham Cię!
Te słowa znaczą mniej niż wszystko to co czuję sercem!
W te piękną noc!
To z Twoich oczu pada na mnie jasny promień
i wszystko to co było skryte...
wiesz już o mnie...
W te jasną noc... ...
cudowną noc...
Podarowaną Nam!