Raz jeno pojąć zdołałam swój sen -
Pyłkiem wobec świata nie czując się.
Niegdyś kołyska była mi więzieniem...
Teraz list piszę zza owych krat.

Dla Ciebie, Panie, pozwól mi się stać
tą, za którą me dziecię mnie ma.
Tyś piękna wszechrzeczy esencją jest -
jego śmierć artystą zrodziła mnie...
Dla Ciebie, Panie, pozwól mi się stać
tym, za którego me dziecię mnie ma.

Stworzyłam tu swój własny mały raj.
Pozwólcie mi się wyrwać na wolność!
Stworzyłam tu swój własny mały raj.
Pozwólcie mi się wyrwać na wolność