Kiedy słońce zachodzi za piramidami
By pozdrowić mnie swoimi promieniami
Przykładam dłoń do czoła
By ujrzeć płomienie twych rydwanów

Spójrz jak klęczę przed tobą
Usłysz miałczenie kotów w świątyni
Pragną mleka spływającego kaskadami
A ja pragnę obiecanego skarbu

Skarb
Tutenchamona
To ja nim jestem
Zabierz mnie ze soba
Poprzez gwiezdne bramy
Do Doliny Królów

Poświęć mnie
Tutenchamonowi
I pozwól mi być twoją królową
Weź mnie
Tej nocy i zawsze
Będziemy rozmnażać się, by zapełnić ziemię

Przez strzy tysiąclecia strzeglam twych szczątków
Twojego snu w potężnym gnieździe Feniksa
Ale tej nocy ciemność w grobowcu zniknęła
Bo Carter przybył, by wyzwolić mego ukochanego