LOHKIJA-LOHKIJA N.R.M.

Zdymaj siadło, hasi śviatło,
Pa plečy śniehu namiało.
Ci to nia śnieh, ci prosta čas,
Źmianiaje śviet, źmianiaje nas.
Rastuć damy paśla daždžu.
Budujem my svaju miažu.
Budujem my mahutny mur,
Kab tam schavać svaju dušu.

Lohkija-lohkija
Našy dalokija.
Ciažkija-ciažkija
Blizkija našyja.
Śvietłyja-śvietłyja
Našy pamierłyja.
Ciomnyja-ciomnyja
Našy štodzionnyja.

U śvietłym śnie ci u ciomnych dniach
Skazali mnie, što ty – maja.
Nichto ničyj, usie svaje.
I kožny dbaje pra siabie.

I kožny sam sabie balzam
Na rany lje načnoj paroj.
I my hladzim biazhłuzdy film,
Dzie kožny – sam sabie hieroj.

Lohkija-lohkija
Našy dalokija.
Ciažkija-ciažkija
Blizkija našyja.
Śvietłyja-śvietłyja
Našy pamierłyja.
Ciomnyja-ciomnyja
Našy štodzionnyja.

Było i jość, i naša złość,
Nibyta u hłytkach našych kość.
Nad nami strach, nibyta ściah.
I my žyviem, niby u haściach.
Źbiraj siabrou, zapalvaj haz.
Usio stahodździe – dekadans.
Zdymaj siadło, hasi śviatło.
Pa plečy śniehu namiało.

Lohkija-lohkija
Našy dalokija.
Ciažkija-ciažkija
Blizkija našyja.
Śvietłyja-śvietłyja
Našy pamierłyja.
Ciomnyja-ciomnyja
Našy štodzionnyja.


Oceń to opracowanie
anonim