Darahija minčanie i hości stalicy
Ja chaču z vami dumkaj svajoj padzialicca
Karaciej, heta dziuna, ale c'est la vie:
My u stalicy žyviem niby na dźvie siamji!
My žyviem adnačasova
U dvuch haradach
Padvajeńnie asoby
Zryvaje nam dach
Dyk niaužo ž nam nikoli
nia skleić, nia sšyć
Miensk i Minsk - dźvie pałovy
Staličnaj dušy
Horad Miensk - pieršy horad z tych dvuch haradou
Nie pabačyš na mapach sučasnych hadou.
Jon u sercy žyvie, jon žyvie u hałavie
Šmat kaho, chto u horadzie Minsku žyvie.
A u tym Minsku prapiska i harvykankam
I ladovy pałac i betonny parkan,
Zrujnavanych damou cieni pryvidnyja
I dziaciństva majho pralaciełyja dni...
My žyviem adnačasova
U dvuch haradach
Padvajeńnie asoby
Zryvaje nam dach
Dyk niaužo ž nam nikoli
nia skleić, nia sšyć
Miensk i Minsk - dźvie pałovy
Staličnaj dušy
Jość u Minsku nazovy biezradasnyja -
Jość Kalektarnaja i jość Bazisnaja.
Tut narod zabiaśpiečvaje pravilny naš
Vykanańnie zadačy pastaulenaje...
A pa Miensku pryjemna špacyravać,
Drobnych kramak vitryny utulna harać,
Tam hatyčnyja viežy kaściołau starych
Tam dachouka i bruk, tam dvary i mury...
My žyviem adnačasova
U dvuch haradach
Padvajeńnie asoby
Zryvaje nam dach
Dyk niaužo ž nam nikoli
nia skleić, nia sšyć
Miensk i Minsk - dźvie pałovy
Staličnaj dušy
Usio błytajecca
u Minsku - chleb i maca,
I Vialiki kastryčnik i Radaunica
I pjanaja ślaza, i takaja papsa,
Što ratunku nia daść ni mizim, ni upsa.
Nu, a ź Mienskam ničoha nia možna zrabić -
Niemahčyma jaho zrujnavać, zachapić,
Jon nikoli, tvoj Miensk, nie zhnije, nie zharyć,
Budzie movaj tvajoju z taboj havaryć
My žyviem adnačasova
U dvuch haradach
Padvajeńnie asoby
Zryvaje nam dach
Dyk niaužo ž nam nikoli
nia skleić, nia sšyć
Miensk i Minsk - dźvie pałovy
Staličnaj dušy