Świat stroi się
Dwunasta za pięć,
Dziś nie padnie z żadnych ust:
„przestań robić szopki już",
W tak piękny dzień
W szafie zawiśnie dres,
Słoma wyjdzie, lecz na stół.

Dawno takiego sprzątania
Nie było od rana
W umysłach i w ciałach
Z kolędą w tle,
Drzewko na pstryk się zapala,
Dziś serc ludzkich fala
Jak szal nas osłania
Przed wszelkim złem,
Dawno to miasto co na planie gwiazd
Leży, nie było tak
Z pierwszą gwiazdą za pan brat,
Dawno nie,
Dziś bądźmy jak tabula rasa
Na miasta placach w osiem świata stron
Nucąc w niebogłos
Świąteczną treść:

Nieważne miejsce i czas,
Nieważne kiedy i gdzie,
Oto Bóg rodzi się,
Oto Bóg rodzi się.

To nie pobożne życzenia
Żeby mieć do powiedzenia coś
O co ślepa złość
Rozbija się
I żeby - nim zaleje nas znowu
Potop szwedzkich stołów -
Ten jeden w roku raz
wziąć się w garść
I wstać na czas
Choć rtęć opada,
Bo zbyt rzadko zdarza się
Że pomimo chłodu ciepło jest
Będziemy jak tabula rasa
Na miasta placach w osiem świata stron
Nucąc w niebogłos
Świąteczną treść:

Nieważne miejsce i czas,
Nieważne kiedy i gdzie,
Oto Bóg rodzi się,
Oto Bóg rodzi się.
Nieważne miejsce i czas,
Nieważne kiedy i gdzie,
Oto Bóg rodzi się,
Oto Bóg rodzi się.
Nieważne miejsce i czas,
Nieważne kiedy i gdzie,
Oto Bóg rodzi się,
Oto Bóg rodzi się.
Nieważne miejsce i czas,
Nieważne kiedy i gdzie,
Oto Bóg rodzi się,
Oto Bóg rodzi się.
Nieważne gdzie, Bóg rodzi się
Nieważne gdzie, Bóg rodzi się