Nikogo tu nie ma, nikogo nie ma w pobliżu
Staram się tym nie przejmować, martwe oczy wiecznie patrzą
Pozwól temu trwać, nie ufaj temu co widzisz
Pochwyć czas, wejdź na linię
Zostaw swój znak na głowie osoby
Która zapłacze nad swym stanem, my wiemy, że jest już za późno
Obracam się by zobaczyć to, co miało być
Słabym gestem odpędzam chorobę
Niewinność wyrwana ze swego symbolu
I wrodzone zaufanie do ciebie
Ten błąd zrodził stwórcę
Więc może powiesz mu co ma robić