Może brzoza wyrośnie wśród nas, jodeł dostojnych CDGe
Równo liści nasypie z wszystkich stron
Każda szyszkę uroni, by przywitać ja ciepło
I przyjmiemy ją hojnie we własny krąg.

Tylko jodły tu stoją, wypatrują w nadziei
Nic nowego nie widać wciąż nic nowego…
Tylko jodły tu stoją, wymieniają ukłony
Nie wiadomo, który już raz…

Dotyk dłoni znajomych, płyną z rąk do rąk szyszki
Znów te same godziny mierzą czas
Może nowym zawieje, przyjdzie inna niż wszystkie
Może zbiera na podróż do nas wiatr

Tylko jodły tu stoją…