Na polanie dogasa ognisko
Cicho w locie srebrzyste mrą skry
Gwiazdy zgasły poranek już blisko
A ty śnisz tęczowe sny.


Wśród zygzaków złocistych strumienia
Co tak jasno dziś złocą twą twarz,
Jawią Ci się twe twórcze marzenia
Komendancie wodzu nasz.


Nikt Ci nie dał złocistych odznaczeń
Taki skromny harcerski masz strój.
Lecz bez złota, bez gwiazd i bez odznak
Tyś nam wodzem na życia znój.


Będą kiedyś te iskry w żar wklęte
Co tak jasno dziś złocą Twą twarz.
Mówić ludziom o Tobie legendę
Komendancie wodzu nasz.