CZY ZNACIE TYCH CHŁOPCÓW,ZDOBYWCÓW PRZESTWORZY,
OD SŁOŃCA SPALONE ICH TWARZE.
BORDOWY BERECIK,ZA PASEM TKWI NÓŻ,
CI CHŁOPCY TO SPADOCHRONIARZE.


TAM Z DALA LOTNISKO,ZACHODNI WIATR WIEJE,
NA NIEBIE BŁYSNĘŁY RAKIETY.
W STALOWYM RUMAKU OTWIERA SIĘ WŁAZ,
I WIDAĆ BORDOWE BERETY.


ŻE SKOCZYĆ NAM TRZEBA NIE BAJKA,NO CÓŻ,
NA PASACH AENY CZEKAJĄ.
ZABIERAJ WIĘC BRACIE SPADOCHRON I NÓŻ,
KOLEDZY W SAMOLOT WSIADAJĄ.


SILNIKI ZAWYŁY I AEN SIĘ WZNIÓSŁ,
I JUŻ WYSOKOŚCI NABIERA.
KOLEDZY SIĘ WSZYSCY DO SKOKU SZYKUJĄ,
DOWÓDCA NAM SAM WŁAZ OTWIERA.


JUŻ SKOCZEK WYSKOCZYŁ,SPADOCHRON OTWORZYŁ,
I CISZA SIĘ NAD NIM OTWIERA.
I CIĄGNIE ON ŚLIZGI,OPADA WCIĄŻ W DÓŁ,
I CISZA SIĘ WOKÓŁ ROZLEGA.


NA ZIEMI, STĘSKNIONE DZIEWCZYNY CZEKAJĄ,
I KAŻDA SWĄ RADOŚĆ WYRAŻA.
JAK DOBRZE ZROBIŁAM,ŻE SOBIE WYBRAŁAM,
ZA CHŁOPCA SPADOCHRONIARZA.











POWYŻSZY TEKST JEST WŁASNOŚCIĄ JEGO TWÓRCY.