ŚPI WIŚNIOWY SAD ZASNĄŁ NAWET WIATR,
W OKWIECONYCH GAŁĘZIACH DRZEW.
W DAL ODPŁYNĄŁ DZIEŃ,JUŻ ROZŚCIELIŁ CIEŃ,
CIEPŁY ZMIERZCH,PODMOSKIEWSKI ZMIERZCH.


UKOŁYSAŁ NAS RZEKI CICHY SZMER,
KSIĘŻYC SREBRZY JĄ ŁUSKĄ FAL.
TO ROZBRZMIEWA PIEŚŃ,TO PRZYGASA GDZIEŚ,
Z DALI LECI,ULATA W DAL.


CZEMU PATRZYSZ W BOK,CZEMU KRYJESZ WZROK,
CZEMU SMUTNO TAK WZDYCHASZ WCIĄŻ.
PRÓŻNO MILCZYSZ DZIŚ,PRÓŻNO CHCIAŁABYŚ,
W SERCU SKRYĆ TAJEMNICĘ SWĄ.


OTO WIŚNI KWIAT DO STÓP NASZYCH SPADŁ,
NA PAMIĄTKĘ GO Z SOBĄ WEŹ.
GDY ODJEDZIESZ W ŚWIAT,WSPOMNIJ CICHY SAD,
I TEN ZMIERZCH,PODMOSKIEWSKI ZMIERZCH.









POWYŻSZY TEKST JEST WŁASNOŚCIĄ JEGO TWÓRCY.