Rano w kuchni znów nalewam kubek swój
Woda w kubku ma w herbatę wejść i parzyć aż
Kolor odda swój, odda, co chowa każdy jej wiór
Resztę wycisnę z niej sznurkiem wokoło jak wąż
Ja jednak dobrze wiem jak:

Jak życie mam tresować by nie czuć siły sznura gdy
Dokoła mnie zaciska się ciasno
Jak życie mam tresować by nie czuć siły
Siły, która mnie dusi

Najpierw mały liść herbaty rośnie tak jak Ty
Rośniesz myśląc, że nad wszystkim masz kontrolę, lecz
Pomyśl chwilę, czy dookoła nie czujesz sznura
Który kurczy się silnie jak wąż
Wkoło mnie stale też wije się cicho sznur
Ja jednak dobrze wiem jak...