A gdy się zejdą, raz i drugi, d a
kobieta po przejściach, mężczyzna z przeszłością, E a
bardzo się męczą, męczą przez czas długi, d a
co zrobić, co zrobić z tą miłością. E a

On już je widział, on zna te dziewczyny, d a
z poszarpanymi nerwami, d a
co wracają nad ranem nie same, d a
on już słyszał o życiu złamanym. E a

Ona już wie, już zna te historie,
że żona go nie rozumie,
że wcale ze sobą nie śpią,
ona na pamięć to umie.

Jakże o tym zapomnieć, jak w pamięci to zatrzeć, d a
lepiej milczeć przytomnie i patrzeć. E a

Czy te oczy mogą kłamać? Chyba nie. d d
Czy ja mógłbym serce złamać itp. ? a a
Kiedyś to zrozumiesz sama, to był błąd. E E
Czy te oczy mogą kłamać - ależ skąd. a a

Czy te oczy mogą kłamać ? Chyba nie.
Czy ja mógłbym serce złamać itp. ?
Gdy się farsa zmienia w dramat, nie gnam w kąt.
Czy te oczy mogą kłamać - ależ skąd.

A gdy się czasem w życiu uda,
kobiecie z przeszłością, mężczyźnie po przejściach.
Kąt wynajmują gdzieś u ludzi
i łapią, i łapią trochę szczęścia.
On zapomina na rok te dziewczyny
z bardzo długimi nogami,
co wracają nad ranem nie same,
woli ciszę z radzieckim szampanem.

Ona już ma, już ma taką pewność,
o którą wszystkim wam chodzi,
zasypia bez żadnych proszków,
wino w lodówce się chłodzi.

A gdy przyjdzie zapomnieć
i w pamięci to zatrzeć,
lepiej milczeć przytomnie i patrzeć.

Czy te oczy mogą kłamać...