PaCnie, dobFry jak chGleb, a F G
Badź uwielbiony od swego Kościoła,
      BoC Tyś do keońca nas umiFłowaCł,
      Do dkońca nGas umiłCował.

   Tyś na puCstkowiu cdhleb rozmnożył, PaniGe,
   dByśmy do nieGba w drodDze nie ustalGi,
   G7Tyś stał się maanną wędrGówc&oaceute;w przez ziemię,
   Dla tych, co dGotąd przyC Tobie wytrwGali.

Ziarna zbierzemy, odrzucimy chwasty,
Bo łan dojrzewa, pachnie świeżym chlebem,
Niech ziemia nasz stanie się ołtarzem,
A chleb komunią dla spragnionych Ciebie.

Ty nas nazwałeś swymi przyjaciółmi,
Jeśli spełnimy, co nam przykazałeś.
Cóż my bez Ciebie, Panie, uczynimy?
Tyś naszym życiem i oczekiwaniem.

Tyś za nas życie swe oddał na krzyżu,
A w znaku chleba w światyniach zostałeś,
I dla nas zawsze masz otwarte serce,
Bo Ty do końca nas umiłowałeś.


tekst i chwyty pobrane z chords.pl. pozdrawiam