a d G C F E (E7)
gdy ujrzała go był maj, pachniały bzy
w twarz uderzył wiatr, stanęły w oczach łzy
on uśmiechnął się, podniósł dłoń
spojrzeniem przywołał ją - do siebie
ujęła jego dłoń, ścisnęła mocno
gdzieś w oddali ptak wzniósł pieśń radosną
czy to wiosny czar, czy miłosny żar - sprawiły to:
że ona robi loda mu, bo umi
robi loda mu, bo lubi to
robi loda mu, jakie to piękne jest
robi loda mu, bo umi
robi loda mu, bo lubi to
robi loda mu, a wokół kwitną bzy
ciepłem swoich warg, ogrzała go całego
on palce w jej włosy wplótł i spojrzał w niebo
w welurze jego ud znalazłóa schronienie swe
i radość przed końcem drogi tej, nie czuł już lęku wcale
cytować zaczął więc getego w originale
po chwili białym bzem udekorował włosy jej
bo ona robi loda mu......