Cóż Tobie moje imię powie.
Umrze jak smutny poszum fali,
Co pluśnie w brzeg i zniknie w dali,
Jak nocą głuchą dźwięk w dąbrowie.
Skreślone w Twoim imienniku,
Zostawi martwy ślad podobny
Do hieroglifów płyt nagrobnych
W niezrozumiałym nam języku.

Nie dotykaj mego snu
Pozwól, pozwól jeszcze śnić
Już na niego czeka zło, gdy obudzi się.

Nikogo nie ma pomiędzy nami
Nikogo nie ma pomiędzy Tobą i mną.

Lecz gdy Ci będzie smutno wspomnij,
Wymów je szeptem jak niczyje
I powiedz: "Ktoś pamięta o mnie.
Jest na świecie serce, w którym żyję".

Nikogo nie ma ...