Czas płynie i zabija rany Stare Dobre Małżeństwo

Posłuchaj, porzucona przezeń,
Nie znana mi przyjaciółko.
W rozpaczy swojej
Nie wychodź na balkon, nie wychodź,
Do bruku z góry nie przychodź, nie przychodź,
Na smugę cienia nie wbiegaj,
Zaczekaj, trochę zaczekaj!

Przysięgam ci, że płynie czas!
Że płynie czas i zabija rany!
Przysięgam ci, przysięgam ci,
Przysięgam ci że płynie czas!
Że zabija rany- przysięgam ci!

Tylko daj mu czas
Daj czasowi czas.
I zwól czarnym potoczyć się chmurom
Po tobie, przez ciebie i między ustami,
I oto przychodzi, nowy dzień,
One już daleko, daleko za górami!
Tylko daj mu czas,

Daj czasowi czas
Bo bardzo, bardzo
Bardzo szkoda
Byłoby nas!


Oceń to opracowanie
Ocena czytelników: Niczego sobie+ 2 głosy
anonim
  • Anonimowy użytkownik
    Limannova
    Jedno mnie razi. Skoro chodzi o wykonanie SDM, to nie ma "Ci" tylko "Wam" :) Po za tym, jest "powtórzenie" pierwszej części wiersza z zamianą na rodzaj męski, bodajże ("Posłuchaj, porzucony przez nią..."). Albo piszmy wiersze Stachury i nie wpisujmy SDM'u jako autora, albo piszmy tekst według Krzyśka i spółki :) Przynajmniej takie jest moje zdanie.

    · Zgłoś · 10 lat temu
  • anonim
    Anonimowy Użytkownik
    czemu niema chwyttoow ;/

    · Zgłoś · 15 lat temu
  • Anonimowy użytkownik
    Behind Blue Eyes
    mi rowniez dal nadzieje

    · Zgłoś · 17 lat temu
  • Anonimowy użytkownik
    laida
    ten wiersz dał mi nadzieje. czas naprawdę leczy rany.

    · Zgłoś · 17 lat temu