Jak długo pisana mi jeszcze włóczęga? e D H7 e
Ech, gwiazdo - ogniku ty błędny mych dni C D G D
Spraw, by skończyła się wreszcie ta męka C G a H7
I zapędź, do czułych zakulaj mnie drzwi! C a H7 H7
e e C H7
Lecz gdzie jest ten dom, jak tam idzie się doń?
Gdzie jest ta stanica, gdzie progi te są?
Ten most jest na rzece, za rzeką jest sad
Tam próżnia się kończy, zaczyna się świat

Lecz gdzie rzeka ta, gdzie rzucony jest most?
Gdzie sad ten jest biały, jabłonki gdzie są?
Na drzewach owoce i strąca je wiatr
Do kosza je zbiera ta ręka jak kwiat

Te strony gdzieś są, gdzieś daleko za mgłą
Więc idę i dalej przedzieram się wciąż
Zbierają się ptaki, ruszają na szlak
Już lecą wprost lecą, nie błądzą jak ja

Jak długo pisana mi jeszcze włóczęga?
Ech, gwiazdo - ogniku ty błędny mych dni
Spraw, by skończyła się wreszcie ta męka
I zapędź, do czułych zakulaj mnie drzwi!