Kielich pór roku zgłębiając wielekroć fis E

Dotrzesz do Stanów Zjednoczonych Duszy D fis

Kiedy sprzeczności się ze sobą zetkną

Jedno pragnienie nieodmiennie suszy:

Zgubić za sobą ból gorycz i żal h D

W ostatnim skoku w nieskończoną dal. fis x2





Unieść się ponad spiekotę epoki

Śmignąć ścianom dymów z jednego odbicia

Przeskoczyć wieczność w jednym mgnieniu oka

I pobić rekord świata w długości przeżycia

Opaść w zaświecie jak świetlisty szal

W ostatnim skoku w nieskończoną dal x2





Zaświat wygląda jak przedświat dziecięcy:

Jeśli wojna to tylko - z błękitem zieleni

Popłoch - jedynie słonecznych zajęcy

Jeśli stronnictw rozgrywki - to stronnictw strumieni

Jeśli ofiara - to z wiatru i fal

W ostatnim skoku w nieskończoną dal x2





A w samym środku jest muzeum grozy

Czarnych polonezów strojów i ustrojów

Poustawianych w nierozumne pozy

Jak płomieni języki zastygłe w podboju

I nikt nie pojmie szeptu ciemnych sal

W ostatnim skoku w nieskończoną dal x2





Zaświat to przecież - Kresy naszych marzeń

Rajów utraconych w dzieciństwie rubieże

Gdzie z kapeluszem w ręku mówią Twarze

- Miło Pana ujrzeć Panie Kazimierzu!

Gdzie uroczyście trwa najświętsza z gal

W ostatnim skoku w nieskończoną dal...



Jacek Kaczmarski

08.02.1989