ekt[/]ośA7 mówił, że z gliny ulepił mnie ePan,
lecz epr[/]zeA7cież się składam z kości i krwi,   e 
z koścGi i krwi, jarzma na karak,[/]  a7  
i parH7y rąk, pary silnyceh rąk.

co dzień szesnaście A7ton i co z tego mam?    e 
tym wA7ięcej mam długów, im więcej mam lat.   e 
nie Gwołaj święty Piotrze, ja nie mogę przyjśća, [/]  a7  
bo dH7uszę swoją oddałem za dług.   e 

gdy matka mnie rodziła, pochmurny był świt,
podniosłem więc szuflę, poszedłem pod szyb.
nadzorca mi rzekł - "Nie zbawi Cię Pan,
załaduj co dzień po szesnaście ton."

co dzień szesnaście ton
i co z tego mam?
tym więcej mam długów,
im więcej mam lat.
nie wołaj święty Piotrze,
ja nie mogę przyjść,
bo duszę swoją oddałem za dług.

czort może dałby radę, a może i nie,
szesnastu tonom podołać co dzień.
szesnaście ton, szesnaście jak drut,
codzień nie da rady nawet i we dwóch.

co dzień szesnaście ton
i co z tego mam?
tym więcej mam długów,
im więcej mam lat.
nie wołaj święty Piotrze,
ja nie mogę przyjść,
bo duszę swoją oddałem za dług.

gdy kiedyś mnie spotkasz, lepiej z drogi mi zejdź,
bo byli już tacy - nie pytaj, gdzie są.
nie pytaj, gdzie są, bo zawsze jest ktoś,
nie ten, to ów, co urządzi Cię.

co dzień szesnaście ton
i co z tego mam?
tym więcej mam długów,
im więcej mam lat.
nie wołaj święty Piotrze,
ja nie mogę przyjść,
bo duszę swoją oddałem za dług.