Często twe oczy miast wiosennieć zielenią
Są takie zimne i dziwne
W chorych rozmowach twe oczy patrzą gdzie indziej
Patrzą tylko gdzie by się schować

Twoje ramiona – nie kruszące się ciasto
Nie pachną miętową maścią
Ja w twoich ramionach – nieistotny dysonans
Deszcz szczęścia strzał nad przepaścią


Szeptem na ucho powiem że
Że ja, ja się tego wyrzekam


Tych ranków jak febra
- u okien twych jak żebrak -
Siedziałem za drzewem nie raz

I gwiazd spadających
- pijanych gwiazd na stos -
Nocą gdy będę umierał


Szeptem na ucho powiem że
Że ja, ja się tego wyrzekam
Wyrzekam bo
Nikt tak pięknie nie mówił, że się boi miłości
Jak ty


Zanim piorun i tęcza przejdą przez smutków most
Zanim dzień stąd odleci na chmurze
Zanim groszki i róże pocałują się znów przez płot
Zanim kurz pozamiata podwórze


Szeptem na ucho powiem że
Że ja, ja się tego wyrzekam
Wyrzekam bo
Nikt tak pięknie nie mówił, że się boi miłości
Jak ty