AChodzą uliEcami ludzie
Maj Fisprzechodzą liCispiec grudzień
ZagDubieni wAśród uliEc bram
PrzemAarźnięte grEzeją dłonie
Za cFiszymś pędzą doCiskądś gonią
I buDdują wcAiąż domkEi z kart...

A tam Dw mech odzianyA kamień
Tam wiDchura w wiAatru graniu
Tam poDwietrze Ama innyE smak...
Porzuć kroków rytm na bruku
Spróbuj znajdziesz jeśli szukać
Zechcesz nowy świat własny świat...

Chodzą ludzie miastem szarzy
Pozbawieni złudzeń marzeń
Omijając wciąż główny nurt
Kryją się w swych norach krecich
I śnić nawet o karecie
Co sni złotem nie potrafią już...

A tam w mech odziany kamień...

Chodzą ludzie asfal depczą
Nikt nie krzyknie każdy szepcze
Drzwi zamknięte zaklepany krąg
Tylko czase kropla z oczu
Po policzku w dół się stoczy
I to dziwne drżenie rąk...

A tam w mech odziany kamień...